Robindranat Taqor – “Seçilmiş əsərləri” (“Şərq-Qərb” nəşriyyatı, 2011-ci il)

 “EV VƏ DÜNYA”  (roman)

(tərcümə: Beydulla Musayev)

* ... ərim evi XX əsrin şeyləri  ilə doldurmuşdu (?), o da buna dözürdü.  (səh. 33)

* Tale bir-birinin ardınca sinəsinə dağ çəkmişdi, lakin hər zərbədən sonra o daha əbədi olmuşdu (?). (səh. 34)

20-21-ci səhifələrdə “mən” sözü lüzumsuz yerə 20 dəfə işlədilib. Bunlardan 10-u cümlənin əvvəlində gəlir.

– Sənin baxışın səhər günəşinin şüası kimi mənim şüurumun ilk qığılcımlarını işıqlandırdı (?), məni həyata sövq etdi (?).

Yoluma saçılan o işığın bircə zərrəsi belə mənə çatdımı?

Sən ömrümün səhərçağında nahaq yerə müqəddəs bir şəfəq kimi mənə göründün.

Mənim anam qarayanız idi, onun gözəlliyi müqəddəsliyində idi.

Məni anama oxşadırdılar.

Bunun üstündə uşaq vaxtı mənim öz güzgümə acığım tutdu.

Mənə elə gəlirdi ki, tale mənim  barəmdə haqsızlıq etmişdir, dərimin  qarabuğdayı olması mənim əsl rəngim deyil, bu rəngi mənə səhv olaraq vermişlər.

Mən qəşəng olmasam da allaha yalvarırdım ki, mənə anam kimi möminlik bəxş eləsin, – anam bu möminliyi şöhrət qazanmışdı.

Mən padşahlardan birinin dövründə tanınmış bir racə ailəsinə daxil oldum.

Mən elə bilirdim ki, şahzadənin bədəni yasəmən gülünün yarpaqlarından əmələ gəlmişdir.

Onun da dərisinin rəngi mənimki kimi idi.

Mən gözəl olmadığım üçün utanırdım...

...kaş mən öz-özümə baxıb utanaydım...

Mən gözlə görünməyə ehtiyacı olmayan, insanın mənəvi keyfiyyətində özünü göstərən gözəlliyi üstün tuturam.

Mən hələ uşaq ikən görürdüm ki, anam atam üçün hazırladığı meyvəni çox diqqətlə təmizləyib daş boşqaba qoyur...

Mən bütün varlığımla başa düşürdüm ki...

– Məni dərk etmək üçün, bəlkə də sənə bir şey mane olur (?), ancaq mən  bunu duymuram” ––   “Çox gözəl, elə tutaq ki, mənə bir şey mane olur, bəs onda bunu aradan qaldırmaq üçün sən niyə mənə kömək etməyəsən?” (səh.32)

“FƏLAKƏT”  (roman)

(tərcümə: Əli Səbri)

* Okxoyun səsi o qədər güclü deyildi, lakin o, kamançanı özü çalıb, özü oxuyanda yalnız ən sərt, ən amansız tənqidçi kimi bir şey də oxumasını xahiş etməzdi (?). (səh. 279)

HEKAYƏLƏR

(tərcümə: Mehdi Mirkişiyev)

“MİRAS”

* ...o, qocanın evində çəkinib-eləmədən elə rahatlandı ki, elə bil, yolun kənarındakı ağacın altına düşmüşdü (?). (səh. 736)

“QURTULUŞ”

* Elə düşünürdü ki, bütün dünya onunla birlikdə intiqam alır, onun eləyə bilmədiyi, gücü çatmayan işi onun əvəzinə təbiət görür... (səh. 812)