Page 7 - Afaq-Mesud-Qorxunc-elifba

Talada olan (?) yaralı bir dovşan idi. (Cümlə azərbaycan

dilində deyil. – A. Məs.) Ramil yaralını (sanki söhbət

müharibədə güllə yarası almış əsgərdən gedir. – A.Məs.) əlinə
alıb Bayram babanın yanına yollandı (Fikir verin, yenə

Bayram. Bu dəfə baba qismində. Müəllif ad sarıdan da əziyyət

çəkir – A.Məs.). Baba yaranı (kimin yarasını?– A.Məs.)

yodladı, dərmanladı. İndi dovşan taladadır.”

(Mətnin sonluğu hədsiz “ibrətamizdir” – A.Məs.)

Dərsliyin 89-cu səhifədə “Mətni üzündən köçür” (bəlkə,

sadəcə, “Mətni köçür”? – A.Məs.) şərtli tapşırığa dair verilmiş
mətni də olduğu kimi nəzərinizə çatdırıram:

KÜLƏK NƏDİR

Rauf küləyin nə olduğunu bilmirdi. Nənəsi onu bağçaya
apardı. Külək uğuldayır, yarpaqlar tərpənirdi. Nənənin yaylığı

yellənirdi. Rauf küləyin nə olduğunu başa düşdü. (Təbiətin ən

möhtəşəm hadisələrindən biri olan küləyin təyinatı

budurmu?.. – A.Məs.)

Dərslik bu sayaq məna və məzmun, üslub, dil və ifadə

baxımından qüsurlu mətn və tapşırıqlarla doludur. Mətnlərdə
bəzən uşaqların yaşlarına uyğun olmayan loru ifadələr

işlənməsi ikrah hissi doğurur.

”Gəzinti” mətnindən: (səh. 33).

Tələt:

– Ata, mənə təyyarə al. Mətanətə at al.

Mətanət:

– Nə at? Mən at minənəm? (?)

7