10 می زادروز بزرگ رهبر مردم آذربایجان، حیدر علی اف، است.

رهبر جاودانی و داهی آذربایجان، از همان زمانی که در اواخر دهه‏ی 1960 بر سر کار آمد، با سیاست های ملی زبان، که در سطح ملی اجرا نمود، از جمله اعلام زبان آذربایجانی به عنوان زبان رسمی و تثبیت این امر در قانون اساسی کشور، انجام تدابیر لازم در راستای گسترش دایره ی استفاده از زبان رسمی و حفظ پالودگی و غنای زبان آذربایجانی، سبب ارتقاء روح آزادی ملی در آذربایجان شده و، علاوه بر ایجاد روحیه ی بازگشت به خویشتنِ خویش و خودشناسی، سبب شد که روح تازه‏ای در معنی، ماهیت و مضامین ادبیات ملی دمیده شده و فرصت‏های بزرگی در راستای گسترش تفکر ادبی ایجاد گردد. به تبع صدور فرمان مورخه 18 ژوئن 2001 «در خصوص سازماندهی نحوه ی استفاده از زبان رسمی کشور»، فرمان مورخه 4 جولای 2001 در خصوص «تأیید ترکیب اعضای کمیسیون زبان رسمی آذربایجانی»، فرمان مورخه 9 اگوست 2001 «در خصوص اعلام روز الفبای آذربایجانی و روز زبان آذربایجانی»، و نهایتاً تصویب «قانون زبان رسمی جمهوری آذربایجان» به تاریخ 2 ژانویه سال 2003 از سوی بزرگ رهبر آذربایجان، حیدر علی اف، شالوده ی ابدی هویت ژرف شهروندی و مفهوم زبان نشأت گرفته از عشق به وطن و مردم را ریخت.

در اینجا متن فرمان «سازماندهی تکمیل استفاده از زبان رسمی کشور» را ارائه می‏کنیم؛ این سند، بیشتر از آن که ماهیت یک سند رسمی را داشته باشد، سندی است مملو از حس ژرف زبان شناختی و نمونه ای است بارز از شیوه ی نوشتاری بسیار مستحکم. گویی نه یک سند رسمی بلکه مقاله ای است که استادانه در زمینه ی ماهیت و آینده ی زبان رسمی کشور نگاشته شده است.